Apelujemy do Komendanta Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej (Straż Graniczna) oraz Szefa Urzędu ds. Cudzoziemców (Urząd do Spraw Cudzoziemców) o przyznanie Hamadiemu Mballo, 25-letniemu uchodźcy z Senegalu, zgody na pobyt humanitarny w Polsce oraz wycofanie decyzji o jego deportacji. Jako członkinie i przyjaciele stowarzyszenia Egala, które Hamadiego wspiera i otacza opieką, oraz w imieniu wszystkich ludzi dobrej woli, apelujemy, prosimy i błagamy o wolność, zdrowie i życie dla niego!Życie Hamadiego to ciąg tragedii. Urodził się i dorastał w biednym i targanym konfliktami regionie Casamance. Przeżył śmierć obojga rodziców, po której na swoje barki wziął odpowiedzialność za byt młodszych braci. Podczas studiów został liderem studenckich protestów – doprowadziło to do problemów, w wyniku których musiał opuścić Senegal. Wraz z dwoma młodszymi braćmi trafił do Woroneża w Rosji, gdzie kontynuował studia. Realia życia w Rosji zmusiły ich do dalszej emigracji. W zeszłym roku, nie mając środków ani innych możliwości, podjęli decyzję o przedostaniu się do Polski przez granicę polsko-białoruską. Z relacji Hamadiego wiemy, że dwóch braci przypłaciło tę decyzję życiem – zmarli z wycieńczenia po wielu dniach błąkania się w przygranicznym lesie, ich ciała pozostały w nim na zawsze.Hamadi przeżył i dotarł do Polski, natomiast w wyniku powyższych przeżyć nabawił się poważnych problemów psychicznych. Trafił do szpitala, próbował popełnić samobójstwo. Kilka miesięcy spędził w Strzeżonych Ośrodkach dla Cudzoziemców, z których został ostatecznie wypuszczony ze względu na stan zdrowia. Znalazł się w Białymstoku, gdzie zaopiekowały się nim Fundacja Dialog oraz stowarzyszenie Egala – ich członkinie zapewniły mu dach nad głową i podstawowe środki do życia oraz zorganizowały terapię. Hamadi wystąpił o zgodę na pobyt humanitarny – w trakcie toczącego się postępowania biegły sądowy psychiatra stwierdził u niego ciężką depresję i zalecił kontynuowanie terapii.Niestety Straż Graniczna już dwukrotnie odmówiła przyznania Hamadiemu zgody na pobyt humanitarny. W tej chwili grozi mu deportacja do Senegalu, gdzie mogą go spotkać ogromne trudności, i gdzie nie ma żadnych środków do życia. Samo Ministerstwo Spraw Zagranicznych określa Senegal jako kraj zagrożony terroryzmem, zaleca zachowanie szczególnych środków ostrożności podczas podróży, oraz odradza wyjazdy do regionu Casamance, z którego Hamadi pochodzi.

Deportacja oznacza dla Hamadiego utratę wszelkich perspektyw życiowych, zagrożenie zdrowia – z pewnością nie będzie miał środków na kontynuowanie tam zaleconej przez lekarzy terapii – a nawet życia.Hamadi jest zdolny i inteligentny, zna pięć języków, obecnie uczy się także polskiego, działa jako wolontariusz w kilku organizacjach, pomaga w rodzinnym domu dziecka, uczy francuskiego w kilku szkołach. Pomagające mu osoby uznaje za swoją rodzinę, a Białystok za swoje miejsce do życia – chciałby tu skończyć studia i podjąć pracę. Pomagające mu osoby traktują go jak pełnoprawnego członka swojej społeczności – nie wyobrażają sobie, by mógł zostać z niej wyrwany siłą i wywieziony do kraju, w którym czekać może go utrata zdrowia, a nawet życia.Apelujemy do tych, od których ta decyzja zależy, o przyznanie Hamadiemu Mballo zgody na pobyt humanitarny w Polsce oraz wycofanie decyzji o jego deportacji. Apelujemy do wszystkich, którzy te słowa czytają – wesprzyjcie nasze działania w tej sprawie! Podpiszcie powyższą petycję, dzwońcie i piszcie e-maile do wspomnianych wyżej urzędów, przekazuje ten wpis, etc. Warto i trzeba pokazać, że Polska wciąż może być krajem otwartym i tolerancyjnym. Wszystkim tym, którzy się do tego przyczynią, Hamadi będzie wdzięczny do końca swoich dni. Zostając w Polsce także będzie dbał o jej rozwój i dobrobyt, ze wszystkich swoich sił. Prosimy i apelujemy o wolność, zdrowie i życie dla Hamadiego!

Zachęcamy do pisania w sprawie sprzeciwu wobec deportacji Hamadiego na skrzynkę mailową Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej oraz Urzędu ds. Cudzoziemców: posg@strazgraniczna.pl

dpu.udsc@udsc.gov.pl

kierownictwo@udsc.gov.pl